Zwyczaje i obrzędy ludowe wywodzące się jeszcze z czasów pogańskich, przez setki lat towarzyszyły świętom obchodzonym na terenach pradawnej Puszczy Kozienickiej. Zostały utrwalone w kalendarzu liturgicznym i w świadomości ludu zamieszkującego te okolice. Przechodziły z pokolenia na pokolenie, stanowiąc o naszej tradycji, dzięki nim nasza kultura uzyskała swoją odrębność, jedyny i niepowtarzalny koloryt.
Dopiero XX wiek, wraz z rozwojem edukacji i postępu technicznego, przyniósł kulturze ludowej ogromne zmiany, stopniowo zanikało wiele obrzędów, traciły swoje symboliczne znaczenie. Proces ten trwa nadal, nieuchronnie prowadząc do zaniknięcia kultury tradycyjnej. Dzisiaj już tylko w skansenie albo na ludowym festynie możemy zobaczyć jaka była kultura naszych przodków, wyrażana przez obrzędy i zwyczaje, stroje ludowe i gwarę tak typową dla każdego regionu. Coraz mniej ludzi pamięta „jak to kiedyś bywało”, tracimy nasze korzenie i świadomość przynależności do naszych małych ojczyzn. Piękno tradycji zanika zbyt szybko.
Zachęcamy Państwa do lektury wydanej przez Bibliotekę książki ”Jak to kiedyś bywało?”, o której Adolf Krzemiński napisał:
Zaprezentowane w książce zwyczaje i obrzędy doroczne są tak obszernie i z pietyzmem wydobyte, że nie ulega wątpliwości, iż pisanie książki przez Janusza Karasia poprzedzone było wieloletnimi badaniami terenowymi oraz kwerendą po bibliotekach i placówkach muzealnych o charakterze skansenowskim. Mogę z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że przebieg zwyczajów i obrzędów, ich elementy magiczne, przedmioty codziennego użytku i plastyka obrzędowa, język, pieśni zostały zaprezentowane (…) wyczerpująco i trafnie.